De kleine elektricien bij de Holland Amerika Lijn Ð later werd hij kastelein Ð die tussen 1929 en 1947 als spil en rechtshalf 330 wedstrijden voor Feyenoord 1 speelde, was na de Tweede Wereldoorlog zelf een kwarteeuw lang trainer. Hij verhuisde kris kras door het hele land, want hij stond achtereenvolgens op de loonlijst van Maurits (Geleen), WVC (Winterswijk), HVC (Amersfoort), Ede, Enschedese Boys, nog eens HVC, Wageningen, VVV (Venlo) en tot in de jaren zeventig bij Heerenveen.

Dat niet iedereen zijn zachte karakter deelde, merkte Bas Paauwe vooral in 1962 bij Enschedese Boys. Hij werd door het bestuur 'op vakantie' gestuurd en hoorde dat achter zijn rug om de niet-gediplomeerde Abe Lenstra zijn werk had overgenomen. Met Lenstra had Paauwe in 1940 nog twee interlands samen gespeeld.

Bas Paauwe was een technisch begaafde voetballer. In zijn tijd was het gebruikelijk dat lange spelers op de spilpositie stonden, maar de kleine Bas vormde een uitzondering. Met zijn oudere broer Jaap (rechtshalf) en Puck van Heel (linkshalf) vormde hij jarenlang een bijzonder middenveld bij Feyenoord. Mede door toevallige omstandigheden speelden Bas en Jaap Paauwe nooit gelijkertijd in het Nederlands elftal.

Als speler en als trainer hield Bas Paauwe van sfeer en vriendschap in het voetbal. Zijn grote voorbeeld was Feyenoords trainer Richard Dombi. Hij was vanaf zijn aanstelling in 1935 een echte vriend van de spelers. Bas Paauwe had zo veel respect voor Dombi, dat hij zijn jongste zoon naar hem noemde.