PEC Zwolle (1910)

In 1904 wordt in de Zwolse wijk Assendorp AVC (Assendorper Voetbal Club) opgericht. Uit AVC komt in ongeveer 1906 Volharding voort, daaruit Sallandia en daaruit weer Ende Despereert Nimmer. Dit laatste betekent "Wanhoop nooit". In 1906 wordt Prins Hendrik opgericht in een cafeetje de Bruinvisch aan de Buitenkant? en gaat spelen op een terrein naast de theetuin Thijssen. Twee jaar later treedt PH toe tot de NVB en EDN promoveert in 1910 naar de NVB, maar PH bungelt steevast onderaan de ranglijst, terwijl EDN het beter doet.

Op 12 juni 1910, in Hotel Koenders op de Grote Markt te Zwolle, besloten EDN en PH te fuseren tot PEC (PH- EDN-Combinatie) omdat ze wisten dat zij gezamenlijk meer kans maakten om te overleven in de 2e klasse van de Nederlandse Voetbal Bond. De nieuwe club, spelend op het terrein van Theetuin Thijssen (Zwolle-West), eindigde in het eerste seizoen op de tweede plaats in de 2e Klasse C. De eerste twee decennia van haar bestaan speelde PEC onafgebroken in de 2e Klasse met als hoogtepunt het kampioenschap in 1917 met een plaats in de promotiecompetitie, maar daarin kwam PEC niet verder dan de derde plaats. In 1923 verhuist PEC naar Sportpark De Vrolijkheid, een terrein genoemd naar de aanpalende uitspanning aan de afslag Noord op de huidige A28 die de stad doorklieft. Op 17 juni 1928 werd de finale van de KNVB beker afgewerkt tegen RCH in Hilversum. RCH won met 2-0. In datzelfde jaar was stadgenoot Z.A.C., met de legendarische Beb Bakhuys, kampioen van Oost-Nederland geworden en het mocht aan de landelijke kampioenscompetitie deelnemen.

In het seizoen 1954/55 werd PEC kampioen van de 2e Klasse, waarmee promotie naar het betaalde voetbal mogelijk werd (de KNVB bood 24 clubs de gelegenheid toe te treden). Op 23 februari 1955 nam PEC het besluit om een betaald-voetbalorganisatie (BVO) te worden. PEC nam voor het eerst deel aan het betaalde voetbal in 1955/56 toen er twee hoofdklassen bestonden en drie 1e Klassen. Het seizoen daarop werd het divisie-systeem ingevoerd met een eredivisie, twee Eerste Divisies en twee Tweede Divisies. Vijftien seizoenen maakte PEC deel uit van de 2e Divisie, vooral in de middenmoot of daar net onder en menigmaal in felle strijd verwikkeld met stadgenoot Zwolsche Boys.
Rond 1957 ging PEC weer terug naar complex De Vrolijkheid en kocht dat complex in 1960. Na 10 jaar in Zwolle Noord te hebben gevoetbald, keerde PEC in 1970/71 terug naar het Gemeentelijk Sportpark aan de Ceintuurbaan, dat werd voorzien van goede tribunes en een lichtinstallatie.