Cees ten Cate
20-8-1890 Ngawi Ned-Indie
9-6-1972 Amsterdam
| clubs: |
|
HFC Haarlem |
| interlands: |
|
3 x 1912 |
Cees (Ceasar) ten Cate werd geboren in Ngwai (provincie Jawa Timur), Nederlands-Indië, maar verhuisde al snel naar Nederland vanwege zijn voetbalcarrière.
Tien dagen op reis met het Nederlands elftal voor de Olympische Spelen; die luxe was in 1912 lang niet alle Oranje-kandidaten gegeven. Van het team dat voor het Olympisch toernooi in Stockholm de laatste interland speelde (Nederland-België op 28 april 1912), konden alleen Just Gobel, Constant Feith, Fortgens, Bok de Korver en Jan van Breda Kolff zich vrij maken voor de zomerse trip naar de Zweedse hoofdstad. Midvoor Cees ten Cate dankte zijn drievoudig optreden in Oranje aan de bedankjes van Mannes Francken en Jan Thomee.
In het Rasunda-stadion speelde Ten Cate op drie plaatsen. In de gewonnen wedstrijden tegen Zweden en Oostenrijk was hij de hard werkende midvoor. Toen het in de verloren halve finale tegen Oostenrijk een stuk minder ging, werd hij van midvoor eerst linksbinnen en vervolgens ook nog een half uurtje linkshalf. In de wedstrijd om het brons tegen Finland stond hij zijn plaats zonder een woord van protest af aan debutant Jan van der Sluis; de Nederlandsch Elftal Commissie en ook trainer-masseur Edgar Chadwick vonden dat wel zo aardig, want tien dagen op reis en geen minuut spelen, dat achtte iedereen in het gezelschap ongepast. Toen in het najaar van 1912 het gewone interlandvoetbal weer begon, kwam Ten Cate nooit meer in aanmerking. Zijn begaafde HFC-clubgenoot Mannes Francken was nu eenmaal een veel betere voetballer.
Van beroep was hij secretaris van de Deli Maatschappij in Medam. Hij overleed op 81-jarige leeftijd te Amsterdam
 "1907 Union verzameling CvN<BR>")
 "1915 Revue der Sporten verzameling CvN<BR>")