De in Amsterdam-Oost geboren Cor van der Hart was een van de eerste Nederlandse profs in het buitenland. De spil van Ajax ging als 22-jarige De vier jaar in Lille werden de gelukkigste uit zijn leven. Hij werd er kampioen van Frankrijk en bekerwinnaar.
Hij was al bijna legendarisch toen hij nog speelde. De midhalf zelf was zich wel bewust van zijn bijzondere talenten, maar moest ver na afloop van zijn loopbaan steeds weer constateren dat hij te vroeg was geboren. ‘Dertigduizend gulden verdiende ik bij Lille, als full-prof. Duizend piek per maand bij Fortuna ’54, plus premies. Honderdvijftig gulden voor een interland en dan werd er meteen vijftien procent belasting ingehouden.’ Daar komt het schandalige feit bij dat de hoogbegaafde Cor van der Hart zijn debuut in het Nederlands elftal pas maakte op 27-jarige leeftijd, na zijn tijd als prof in Frankrijk en nadat in Nederland het beroepsvoetbal was geïnstitutionaliseerd.  Hij hield het twintig jaar vol op het hoogste niveau, zou meer dan duizend wedstrijden op zijn naam hebben staan, zo werd bij zijn afscheid in 1966 uitgerekend. Zijn debuut in het eerste van Ajax maakte hij op achttienjarige leeftijd, een potentieel topspeler.

Fortuna 54 haalde hem naar Limburg toen Van der Hart in zijn laatste jaar in Lille onenigheid kreeg over contractverlenging. Fortuna-eigenaar Egidius Joosten lokte de Amsterdammer naar het Mauritsstadion in Geleen, waar Fortuna voor uitverkochte tribunes vooralsnog alleen ‘wilde’ wedstrijden speelde. Het was een curieuze tijd. Op zondag werd voor de profcompetitie gespeeld, doordeweeks sjeesde Fortuna in vier particuliere auto’s door Europa om vriendschappelijk te spelen tegen andere grote elftallen.

Fortuna ‘54 was zo’n groot elftal dat Van der Hart naderhand zich bijna verbaasd afvroeg waarom de club niet vijf jaar achtereen kampioen van Nederland was geworden. De realiteit was dat Fortuna in de twaalf jaar (!) dat Van der Hart er speelde slechts een keer de beker won en in 1956/57 tweede werd achter Ajax. Van der Hart speelde in Geleen met Bart Carlier, Jan Notermans, Frans de Munck, Faas Wilkes en Bram Appel. Toen de laatste stopte, werd als experiment Van der Hart in de spits gezet. Het werd zo'n succes dat Fortuna het seizoen 1958/Õ59 begon met Van der Hart als midvoor, ook tot genoegen van bondscoach Elek Schwartz, die hoopte dat Van der Hart misschien meteen ook het midvoorprobleem in het Nederlands elftal zou kunnen oplossen. Als spil was Van der Hart toch geslaagder.

Na zijn actieve loopbaan werd hij trainer, onder meer bij Holland Sport, Standard Luik, AZ '67, de Fort Lauderdale Strikers en Telstar. In 1978 finishte hij met AZ'67 3e in de competitie en won hij de KNVB-beker (Finale AZ'67-Ajax 1-0). In 1974 was hij assistent van Rinus Michels tijdens het WK en vanaf mei/juni 1985 was hij enkele jaren een van de drie assistent-trainers bij Ajax (de andere twee waren Spitz Kohn en Tonnie Bruins Slot).