Zoek een legend of vereniging:

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Pierre Massy

3-2-1900 Roermond   3-8-1958

clubs:		Roermondia Roermond, Olympia Boxmeer, RFC Roermond, Roermond Roermond
interlands:		12 x 1926 t/m 1928

Pierre Massy kwam uit een gezin met vijftien kinderen en werkte als mijnwerker, sigaretten verkoper, spoorlegger, monteur en elektricien. Hij voetbalde ruim 20 jaar op het hoogste niveau in het Nederlandse amateurvoetbal. Zijn eerste club was Roermondia uit het Limburgse Roermond, later na een fusie met R.V.V. werd dit RFC Roermond. In november 1933 verkaste hij plotseling naar BSV Olympia in Boxmeer om vervolgens in april 1935 bij RFC terug te keren nadat deze club was gepromoveerd naar de eerste klasse. In 1936 speelde RFC in 's-Hertogenbosch de finale om de KNVB-beker. Het veroverde, met dank aan Massy, de beker door een 4-2 zege op KFC uit Koog aan de Zaan.

In Roermond wordt Pierre Massy geerd met een heus standbeeld. Beeldhouwer Dolf Wong heeft de speler, die tussen 1926 en 1928 de spil van Oranje was, in brons vereeuwigd. Aanvankelijk stond het beeld op een voorname plaats, aan de Alexanderhaven. Het beeld kreeg een veel kleinere sokkel en verhuisde naar het terrein van de RFC Roermond. De koperen plaat onder het beeld bleef wel veelzeggend: 'Pierre Massy, Limburgs grootste voetballer'.

Alle volgers van Oranje in de jaren twintig waren het er over eens dat Massy een sublieme voetballer was. Hij was niet groot, maar had een geweldige sprongkracht. Zijn lenigheid was in die tijd onovertroffen. In alle verslagen van de interlands die hij heeft gespeeld, wordt Massy athletisch en acrobatisch genoemd. In de zomer van 1928 had Massy echter ineens genoeg van het Nederlands elftal. Als eenvoudige arbeider, die afwisselend zijn brood verdiende in mijnen en fabrieken, voelde hij zich nooit echt thuis bij het nog voor een belangrijk deel door 'dure' jongens bepaalde Oranje. Na de verloren wedstrijd tegen Uruguay voor de Olympische Spelen van 1928, verdween Massy met de noorderzon, tot verbijstering van medespelers en officials. Hij meed zelfs het banket in Hotel Americain, liever kocht hij een visje bij een haringstal. De wedstrijden voor het Olympisch troosttoernooi tegen België, Chili en Egypte wilde hij niet meer spelen.

Terug in zijn Limburgse omgeving zei Pierre dat hij er definitief genoeg van Oranje en die Hollanders. Tot in 1935 bleef trainer Bob Glendenning proberen Massy terug te halen in het Nederlands elftal. De spil voelde zich hierdoor wel gevleid, maar hij bleef toch waar hij was. In Limburg. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog stopte hij, veertig jaar oud, met voetballen.