Vandaag deel 20 (door Geurt Rozendaal)
De onthulling van de oudste kampioensbeker van Nederland (tot het tegendeel bewezen is).
Onze zuiderburen hebber er een heel mooi woord voor: stamnummer. Antwerp F.C. was de eerste voetbalploeg die zich na de oprichting registreerde bij de BVB, de Nationale voetbalbond en van België. Zij kregen dan ook het stamnummer “1” toegekend en zijn daar nog steeds fier op. In Nederland is er wel een lijst met oudste voetbalverenigingen. Op die lijst staan 2 clubs uit Wageningen. Go Ahead opgericht in 1886 en Victoria in 1893. In 1903 gaan de 2 verenigingen samen verder als GVC maar zij mogen zich toch tot de 20 oudste en nog bestaande verenigingen van Nederland rekenen. Victoria is al heel snel succesvol. In 1897 sluit de club zich aan bij de NVB en 3 jaar later, seizoen 1899-1900, behalen ze het Oostelijk kampioenschap. Dat doen ze nog eens over in seizoen 1900-1901, in seizoen 1901-1902 maken ze de triple compleet. Helaas voor Victoria leveren de wedstrijden tegen de kampioen van het Westen geen winst op. Er wordt 3x verloren van HVV uit Den Haag ook al moet er 2x een beslissingswedstrijd aan te pas komen. Geen kampioenschap van Nederland voor Victoria maar aan het 3x winnen van de Oostelijke titel wordt wel een prijs overgehouden. De winnaar van het Oosten krijgt een fraaie beker en na het 3x op rij winnen van die prijs gaat de bokaal definitief naar Victoria. Maar zoals zo vaak kijken de beleidsbepalers van de club meer naar het heden en de toekomst dan naar het historisch verleden. Als er geen beheerders zijn van het erfgoed gaan spullen zwerven.
Tijdens de oorlog wordt de zilveren beker begraven om het te beschermen tegen de Duitse bezetter. Daarna staat het gewoon ergens in een (prijzen) kast. Bij renovatie van het clubgebouw komt het “kleinood” bij clubmensen te staan. Misschien maar goed dat deze aardige mensen zich over deze beker en andere clubrelikwieën ontfermt hebben want nu is het (waarschijnlijk) de oudste kampioensbeker die bewaard is gebleven. Na al die omzwervingen heeft het nu een waardige plaats gekregen in “The Wall of Fame” van het universitair sportcentrum De Bongert. Een mooie plek op een draaiende voet en voor iedereen die het wil bekijken dagelijks te bewonderen. De zilveren beker is in 1894 in Engeland gemaakt door H.W. Potter uit Sheffield (voor de goede orde dit is niet de Harry P. uit Zweinstein). Het heeft grote gelijkenis met de oude FA Cup. Net als bij de FA Cup werden de namen van de winnaars in de beker gegraveerd. Voor Victoria waren dat Vitesse en Prinses Wilhelmina. Dat de beker een tijdje uit het zicht verdwenen was is op zich niet uniek.
De eerste FA Cup werd in 1895 gestolen, nooit meer teruggevonden en vervangen door een nieuwe beker.
De Wereldbeker werd tijdens de oorlog ook verborgen. Maar dit keer in een schoenendoos onder een bed. In 1966 werd de Coupe Jules Rimet voor de eerste keer gestolen, vlak voor de WK in Engeland, maar daags daarna teruggevonden door de hond Pickles. Nadat Brazilië in 1970 voor de
3x wereldkampioen was geworden mochten zij de prijs, net als Victoria, houden. Maar heel erg lang hebben ze daar niet van kunnen genieten want in 1983 was hij (weer) weg en nu voor goed.
Voordat Feyenoord in 1970 de eerste Europa Cup won had Ajax de eerste Europese prijs al te pakken.
In 1962 won Ajax de eerste Intertoto-Cup. Al was het eigenlijk geen cup maar een beeldhouwwerk.
Maar cup of beeldhouwwerk het is verdwenen en we moeten het nu doen met een replica.
En dan was er nog de goocheltruc van Theo Maassen met de replica van de UEFA-Cup van PSV.
Dus GVC hoeft zich absoluut niet te schamen, ze staan in een mooi rijtje met “zoekgeraakte” bekers.
Van PSV is het een mooi bruggetje naar die andere club in Wageningen: FC Wageningen. Ik heb bijna nooit zo verbaast naar een samenvatting van een wedstrijd op TV zitten kijken als naar die bekerwedstrijd in 1977: PSV-Wageningen 1-6. Later heb ik Ajax nog een wedstrijd zien spelen op de Wageningse Berg. Dus ik kon het niet laten en ben nog even gaan kijken. Een oud voetbalstadion in een winters landschap.