Noud van Melis
10-2-1924 Eindhoven
8-8-2001
clubs: |
|
Eindoven Eindhoven, Rapid JC Kerkrade |
interlands: |
|
13 x 1950 t/m 1957 |
De zoon van een herbergier uit Tongelre was een studiebol. Hij zat zes jaar op het gymnasium in Boxtel en werd boekhouder Hij speelde bijna zijn hele carrière voor FC Eindhoven en in 1954 werd hij met deze club landskampioen. In de kampioenswedstrijd (3-1 tegen DOS) maakte Van Melis drie goals. Na deze titel vertrok hij naar Rapid JC. Na vier jaar keerde hij terug naar Eindhoven, waar hij na twee jaar op 36-jarige leeftijd stopte met voetballen.
Noud van Melis kwam in het Nederlands elftal toen de Keuze Commissie medio 1950 de balans van het seizoen opmaakte: zeven wedstrijden, een overwinning. Met de nachttrein reisde Nederland naar Bazel om de Zwitsers te bekampen. Over debutant Van Melis was vooraf scepsis. ‘Van Melis heeft een zeker talent voor kort en slim combinatiespel met zijn buurlieden maar een doortastend aanvalsleider, die op kansen loert, is hij (nog) niet.’ Van Melis loerde wel degelijk op kansen, sterker: hij benutte ze zelfs. In elk van zijn eerste acht interlands scoorde hij, een ongehoorde prestatie.
Een jaar na zijn debuut was er dan ook een stuk minder wantrouwen. van Melis kon het uitstekend vinden met Lenstra, zowel in als buiten het veld. Abe schaakte graag met Van Melis, liever dan op bobo-feestjes aan te zitten. Abe was geen feestneus, de serieuze Van Melis ook niet. Abe kon geniaal voetballen, Noud kon ze er in leggen, maar Nederland kon nooit zo veel goals maken als er achter invlogen. In die acht interlands dat Van Melis er twaalf maakte, kreeg Nederland er 41 om de oren. Daar kon geen voorhoede tegenop.
Van Melis raakte bekend als een zogenaamde moderne midvoor; Noud was snel en technisch en getruct, maar hij onderscheidde zich vooral met zijn inzicht. Hij was een spits die wist wat switchen was, hoe het beste positie te kiezen. Daarnaast was hij productief. Ongemeen productief en mede dankzij Noud van Melis, de briljante midvoor, won Rapid JC in 1956 de titel. Hij was zijn dure geld dus waard. Van Melis had berekend dat hij als amateur toch wel veel te kort kwam in vergelijking met de nieuwe profs van de wilde bond. Voor zijn handtekening bij Rapid JC kreeg hij een paar duizend gulden handgeld en keurige bedragen als maandgeld en premies.
Al in 1958 kon hij zijn overstap naar Rapid mooi verklaren, in een interview met het Eindhovens Dagblad. ‘Dat was geen risico om van Eindhoven naar Rapid over te gaan, zelfs al speelde deze ploeg in een niet erkende bond. Er stonden op dat moment al zestig, zeventig goede voetballers op de velden van de NBVB. Jongens met naam, die een bepaalde kern vormden. Zij waren een integrerend deel van het voetbalwereldje. Daardoor werd de KNVB ook gedwongen haar posities te wijzigen.' De grootste winst leek hij te kunnen boeken toen buitenlandse clubs hem wilden halen. Hij bedankte noodgedwongen voor de eer. Hij trouwde en geliefde Annie wilde niet omdat haar vader net was overleden. 'Als ik vrijgezel was geweest, had ik enkele jaren in Italië gezeten', zei hij later.