Humphrey Mijnals
21-12-1930
27-7-2019
clubs: |
|
America Recife, Elinkwijk Utrecht, DOS Utrecht, 't Gooi Hilversum, SC Gooiland Hilversum |
interlands: |
|
3 x 1960 |
Mijnals was in 1956 voor Elinkwijk ‘ontdekt’ door de in Suriname werkende dominee Graafland. Hij had er al een kortstondig avontuur als profvoetballer bij de Braziliaanse club America Recife op zitten, toen hij in 1956 naar Utrecht kwam. Als bijna 34-jarige speler ging de eerste Surinamer van Oranje in 1963 nog van Elinkwijk naar DOS. Een jaar later begon de afbouw in de tweede divisie bij 't Gooi en SC Gooiland.
Al in 1949 werd de toen negentienjarige Humphrey Mijnals international; voor Suriname. In zijn geboorteland speelde Mijnals 46 keer voor de nationale ploeg. In de lente van 1960 stond niet iedereen achter de beslissing van bondscoach Elek Schwartz de toen al dertigjarige Mijnals als stopperspil tegen Bulgarije op te stellen. Schwartz was van mening dat de vorm van Cor van der Hart - de aanvoerder nog wel - te wensen over liet. De gezaghebbende hoofdredacteur Kick Geudeker van het maandagochtendblad Sport & Sportwereld had zelfs scherpe kritiek op de keuze voor Mijnals, die wel als een zeer atletische en acrobatische spil te boek stond, maar aan wiens rust- en leidinggevende kwaliteiten in het hart van de verdediging werd getwijfeld. Geudeker had veel liever Hans Kraay van DOS of de jonge matroos Jan Villerius van Sparta als alternatieve spil gezien. Zelfs nadat Oranje verdienstelijk met 4-2 van de Bulgaren had gewonnen, bleef Geudeker heel kritisch. ‘Wat wij niet willen, is een voetbalprestatie afwegen tegen de achtergrond der rassendiscriminatie, hetgeen de laatste tijd te veel is gebeurd. Wij vrezen dat Mijnals’ verkiezing voor een deel onder deze invloed tot stand is gekomen, hetgeen wij betreuren, niet in het minst voor Mijnals zelf. Wat ons betreft, ware hem deze teleurstelling bespaard gebleven.’
Mijnals is vooral beroemd vanwege een omhaal die hij in die wedstrijd in het eigen doelgebied maakte, nadat de bal na een doelpoging van een van de Bulgaren via de lat weer het veld in kwam. In totaal speelde Mijnals 'slechts' drie interlands, waaronder eentje tegen Suriname, omdat hij in conflict raakte met de KNVB. Het conflict rees na een oefentrip naar Zuid- en Midden-Amerika. Tegenover een journalist deed hij zijn beklag over het vertoonde spel en selectiebeleid, waarna hij door de bond op de lijst van ongewenste spelers werd geplaatst.
Elek Schwartz stelde Humphrey Mijnals gewoon weer op in de volgende wedstrijd, uit tegen de Belgen. In Antwerpen viel de spil tegen. Toen kreeg hij ook uit andere hoeken veel kritiek. Mijnals mocht een maand later nog wel mee op reis naar Mexico, Curaçao en Suriname. Die trip werd voor hem een bittere ontgoocheling. Schwartz zou hem in ieder geval voor de wedstrijd in Paramaribo een basisplaats hebben beloofd. De teruggehaalde Van der Hart ging echter in de drie interlands gewoon van start. Voor Mijnals was er in Suriname slechts de schrale troost van een invalbeurt. Hij uitte zijn ongenoegen in de richting van Schwartz en koud terug op Schiphol zei hij in een interview met Frans Henrichs van het Utrechts Nieuwsblad dat hij genoeg had van het Nederlands elftal. Nooit werd hij nog geselecteerd.