Jan van Schijndel

Jan van Schijndel was een herkenbare voetballer. De ambtenaar van de burgerlijke stand op het stadhuis van Schiedam had rood haar en altijd hing bij hem een zakdoek tussen het shirt en de broek. Met die zakdoek wiste hij regelmatig het zweet van het gezicht. Van Schijndel zweette veel, hij was een harde werker en gespecialiseerd in het afpakken van ballen. Hij had uitschuifbare benen en moest het niet in de eerste plaats van zijn techniek hebben.

Met SVV werd Van Schijndel in 1949 verrassend kampioen van Nederland. Een jaar eerder was de arbeidersclub vanuit de tweede klasse in de hoogste afdeling terecht gekomen. SVV was in die jaren een van de laatste clubs die over ging tot het stopperspilsysteem. Jan van Schijndel was middenvelder en aanvallende spil bij SVV. In Oranje was hij doorgaans rechtshalf en in zijn laatste drie interlands- na de invoering van het semiprofvoetbal- linkshalf.

Heel lang bleef Jan van Schijndel in het eerste elftal van SVV spelen. Aan het einde van de jaren vijftig diende hij zijn club als amateur. Vier jaar na zijn laatste interland maakte dat de weg vrij voor een eenmalig optreden in het Nederlands amateurelftal. Als 32-jarige was Van Schijndel in Rome de rechtsbinnen in de ploeg, die met 1-0 van de Italiaanse amateurs verloor.