Eduard (Eetje) Sol
10-6-1881 Tjomas Ned Indie
21-10-1965
clubs: |
|
HVV Den Haag |
interlands: |
|
3 x 1908 t/m 1909 |
Eduard ‘Eetje’ Sol begon als aanvaller, net als zijn oudere broer John, die aan het eind van de negentiende eeuw de beste midvoor van Nederland was en toen in het Bondselftal speelde. Bij HVV speelden de broers nog even samen in de voorste linie, maar al spoedig bleek dat Eetje meer een middenspeler was.
Hij was stevig, sterk in het afpakken van de bal en in de 153 competitiewedstrijden die hij tussen 1897 en 1910 voor HVV speelde, maakte hij ook nog 67 doelpunten. Na zijn rechtenstudie verbleef Eetje Sol tussen 1904 en 1906 in Nederlands Indië‘. Twee jaar later mocht hij als rechtshalf in het Nederlands elftal mee doen aan de Olympische Spelen te Londen. In de lente van 1909 leidde zijn derde en laatste interland het voortijdig einde van zijn voetbaltijd in. De wedstrijd tegen de hard spelende Engelsen was nog maar enkele minuten bezig, toen Sol vol op de rechterknie werd geraakt. Hij hinkte nog even mee, maar spoedig viel hij uit. Omdat invallers niet waren toegestaan, moest het Nederlands elftal driekwart van de wedstrijd met tien man spelen.
Eetje Sol herstelde niet meer volledig van zijn blessure. Hij probeerde het nog bij HVV, maar in de herfst van 1910 haakte hij definitief af.