Zoek een legend of vereniging:

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Rinus Terlouw

16-6-1922 caplle a/d IJssel   17-12-1992

clubs:		de Zwervers Capelle a/d Ijssel,DCV Krimpen a/d IJssel, Sparta Rotterdam
interlands:		34 x 1948 t/m 1954

In de overlevering blijft het verhaal van Terlouw een mooi voetbalsprookje. Hij mocht als jongetje uit een gereformeerd dorp niet op voetbal. De buren wasten zijn kleren, zodat hij stiekem toch bij De Zwervers kon spelen. In 1945 maakte Rien de overstap van Capelle naar Krimpen aan de IJssel, naar DCV. Bij die tweedeklasser haalde hij het Nederlands elftal.
In 1948 ging de inkoper van scheepswerf Van der Giessen spelen voor Sparta. In samenwerking met de elegante doelman Wim Landman leverde de krachtige stopper de Rotterdamse ploeg de reputatie van onneembaar bolwerk. Behalve die ene dag dat hij op de middenstip de Amerikaanse seksbom Jane Mansfield mocht kussen: Sparta leed tegen DOS de grootste thuisnederlaag in jaren (1-7). De Rots, schreef Herman Kuiphof, was die dag van bordpapier.

De Capellenaar was altijd van graniet, zijn bijnaam was Rinus de Rots en hij was als verdediger schier onpasseerbaar. Hij nam het Nederlands elftal bij de hand toen het tijd was voor een moderner tactiek, het Engelse stopperspilsysteem. De interlands Holland-België‘ werden vereenvoudigd tot botsingen tussen de robuuste redder der natie, Rien Terlouw, en de sluwe Rik Coppens of goalgetter Jef Mermans. In 1954, bij Terlouws 32ste cap, kreeg hij beide Belgische aanvallers tegenover zich. Nederland verloor in Antwerpen met 4-0. Terlouw, stijf links, schoot tot overmaat van ramp in eigen doel. Twee duels later zwaaide hij af. 

Terlouw zal ongetwijfeld een uitstekend speler zijn geweest, maar zijn prestaties leden onder de neerwaartse curve van het Nederlandse voetbal in zijn jaren. Het uitblijvende professionalisme in eigen land had zo zijn effecten. In twintig van zijn 34 interlands behoorde Terlouw tot de verliezende partij. In de 25 interlands als Spartaan Ð als DCV'er speelde hij fortuinlijk genoeg nog samen met groten als Faas Wilkes en Kees Rijvers Ð stapte hij slechts drie keer als winnaar van het veld. Hij kreeg in die 34 wedstrijden liefst 94 goals tegen. Drie keer wist hij met zijn makkers de nul te houden. Het zwartst waren de twee jaren van april 1950 tot april 1952. In elf duels kreeg het Nederlands elftal 51 treffers tegen. Maar een wedstrijd werd gewonnen, met 5-4 nota bene.

In 1958 beëindigde Terlouw zijn carrière. Hij kreeg als eerste in de geschiedenis van het Nederlandse voetbal een benefietduel, tegen Blackburn Rovers. Daarna was hij zeven jaar trainer van zijn dorpsclub DCV. In 1965 trok hij zich weloverwogen terug. Hij bande het voetballeven volledig uit. Knipsels, foto’s en onderscheidingen gingen de deur uit. De voetbalman Terlouw hield op te bestaan. Hij trok zich terug binnen de Gereformeerde Gemeente van Nieuwerkerk aan den IJssel en liet zich nooit meer in de buurt van een voetbalveld zien.