Cees Bekker
26-1-1883 Nijmegen
28-12-1964
clubs: |
|
HBS Den Haag, Be Quick Groningen |
interlands: |
|
6x 1906 t/m 1908 |
Hij was een der grote mannen uit de oertijd van het Nederlandse voetbal. Als halfspeler van HBS veroverde Cees Bekker een plaats in de eerste nationale elftallen, maar door een verhuizing naar het noorden eindigde zijn internationale carrière.
Hij ging in 1910 in Groningen medicijnen studeren en bij Be Quick voetballen. Bekker, later arts te Amsterdam, maakte deel uit van het elftal dat deelnam aan de Olympische Spelen van Londen (1908). Kort voor het toernooi kreeg hij een trap tegen de nieren. De nier bloeding maakte voetballen onmogelijk. Hij ontving echter toch zijn Olympische medaille. ‘Maar ik had liever meegedaan vooral omdat we er een maand lang voor hadden getraind’, verklaarde hij jaren later. Een maand trainen was opzienbarend in die tijd. De manier waarop die lange voorbereiding tot stand kwam, was helemaal bijzonder. Toen door het NOC werd geeist een maand te trainen, weigerde het team unaniem. Toen men daarmee akkoord ging, besloten we vrijwillig om een maand lang hard te trainen. Cees Bekker had matige ogen, hij begon als midvoor, maar liet zich om visuele reden een linie zakken.
Als centerhalf voerde de lange Hagenaar zelfs een keer het Nederlands elftal aan. In Groningen werd hij op handen gedragen. Sommigen noemden hem de man die Be Quick leerde voetballen. In 1914 vestigde hij zich als arts en kwam een eind aan zijn voetballoopbaan. Hij raakte daarna nooit meer een bal aan.