Rinus Michels
9-2-1928
3-3-2005
clubs: |
|
Ajax Amsterdam |
interlands: |
|
5 x 1950 t/m 1954 |
De spelerscarriere van Rinus Michels beperkt zich tot een club: Ajax. In 1940 werd Rinus Michels toegelaten als lid. Hij gold als de trots van de familie. Vader Michels was in zijn jeugd, net als zijn vijf broers, niet aangenomen. Senior had in al zijn geestdrift verwacht dat zoon Marinus Jacobus Hendricus direct na de oorlog een plaats in het hoogste elftal zou veroveren, maar de slechte voeding van de hongerwinter had zijn sporen nagelaten op het lichaam van de jonge speler. Toen in 1946 zijn echte debuut volgde, in de laatste competitieronde tegen ADO, was de jongeling een sensatie. De achttienjarige aanvaller maakte liefst vijf van de acht treffers. Die avond volgde zijn eerste grote Ajax-fuif.
Michels gold in zijn actieve jaren als gangmaker en lolbroek. Hij kon zingen als een crooner. Of hij vermomde zich kort voor een wedstrijd als oude vrouw. Dat kon toen, in die tijd van amateurisme, haastte Michels zich altijd te zeggen. Later werd hij zelf de Bul, de Sfinx, de afstandelijke trainer die spelers als robots behandelde, die zakelijkheid en wetenschap in het voetbal invoerde.
Bij Ajax was Rinus Michels de langste tijd amateur. In 1951 regelde zijn vriend Cor van der Hart een transfer naar het Franse Lille. De spits kreeg evenwel geen vrijstelling van militaire dienst en moest in Nederland blijven. Na zijn militaire dienst, waar hij als allround sportman de 'sportbeker voor atletiek' veroverde, keerde Michels terug in het Nederlands elftal. Het was slechts voor een korte periode: drie wedstrijden in nog geen twee maanden. De concurrentie van Andre Roosenburg, Cor van der Gijp, Faas Wilkes en Bram Appel was te hevig. In 1958 beeindigde Rinus Michels wegens herniaklachten zijn actieve loopbaan.
Rinus Michels vergaarde zijn roem als trainer, maar als voetballer was hij in zijn jaren, de magere voetbalseizoenen tussen 1946 en 1958, ook van aanzienlijke betekenis. Michels speelde 269 wedstrijden voor Ajax en maakte 121 goals. Scoren was voor hem de essentie van het voetbal. Het Nederlands elftal bracht hem daarom weinig vreugde. De uitverkiezing was een grote eer, maar in zijn vijf interlands, alle op vreemde bodem, slaagde de Amsterdammer er nooit in te scoren.
Ajax was zijn grote liefde. Het witrood bleef tot zijn oudere dag de grootste emotie opwekken. De eigen speelervaring beschouwde hij, de cum laude afgestudeerde alo'er, als de onvermijdelijke basis van het trainerschap. Zijn coaching-loopbaan bij Ajax, Barcelona en het Nederlands elftal bezorgde de oud-international zijn eeuwige roem. Michels was in vier verschillende perioden bondscoach. Met 52 interlands is hij Nederlands recordhouder, voor Elek Schwartz (49).? In februari 2005 onderging Michels een preventieve hartoperatie in het Belgische Aalst. Hij kreeg een nieuwe hartklep en een pacemaker. Volgens zijn artsen was de operatie goed verlopen, maar op 3 maart overleed hij om vijf uur 's ochtends aan de complicaties van de ingreep.