Zoek een legend of vereniging:

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Hans Kraay

14 -10-1936 Utrecht   27 -10-2017

clubs:		DOS Utrecht, Feyenoord Rotterdam
interlands:		8 x 1957 t/m 1964

Kraay werd groot bij volksclub DOS, waar hij in 1954 voor 2400 gulden jaarsalaris (excl premies) ging spelen. Een contract met de wilde profclub Utrecht moest hij van zijn vader verscheuren. Kraay speelde tot 1961 bij Door Oefening Sterk. Toen werd hij voor 65 duizend gulden verkocht aan Feyenoord.  In Rotterdam vormde hij het K-kwartet, met Reinier Kreijermaat, Gerard Kerkum en Jan Klaassens. In 1968 moest hij verdwijnen bij Feyenoord, omdat hij niet voor een verbeterd contract in aanmerking kwam. Kraay, kampend met zwakke achillespezen, stapte over naar DFC waar hij trainer werd. Nog een keer liet hij zich verleiden tot een terugkeer op de velden. Het avontuur eindigde voortijdig. Kraay moest aan de liezen geopereerd worden en gaf de helft van zijn handgeld aan DOS-voorzitter Willem Kernkamp terug. 'Ik ben nooit een talent geweest, ik was wel bezeten.' Zo karakteriseerde Hans Kraay vele jaren na het afzwaaien zijn kwaliteiten als voetballer. Volharding, ijver en inzet waren het fundament van zijn prestatie.  Hij had zelfkritiek. Rinus Israel vond hij een technisch betere verdediger, Gerard Kerkum een betere aanvoerder, maar hij onderkende ook zijn eigen sterke eigenschappen. Kraay vond zichzelf een goed organisator en, daar was hij trots op, 'de beste kopper, ik kop graag. Ik zie nooit gevaar.'

Acht interlands speelde Kraay en hij vond dat een 'niet volwaardige' score. Hij moest lange tijd plaatsnemen achter een stel vaste krachten. Onder hen was Cor van der Hart, de belangrijkste sta-in-de-weg. Kraay kreeg zijn kans, wanneer andere spelers niet beschikbaar waren. Pas in 1964 verkreeg hij zijn favoriete, centrale plaats in de defensie van Oranje, in combinatie met Daan Schrijvers. Dat koppel bleef drie interlands staan. Daarna werd voor het club duo Schrijvers-Israel gekozen.

De laatste jaren van zijn loopbaan, vanaf zijn 28ste, begon de pijn van allerlei blessures te knagen en kwam hij niet meer in aanmerking voor het Nederlands elftal. Voor zichzelf kon hij dat wel verklaren. 'Ik moest mijn krachten over te veel fronten verdelen.' Hij studeerde fysiotherapie, had een praktijk als heilgymnast-masseur, was conditietrainer bij de nationale hockeyploeg en semiprof voetballer bij Feyenoord. Na zijn loopbaan maakte hij naam als trainer van Elinkwijk, Go Ahead, Ajax, AZ, Oakland Stompers, Edmonton Drillers, Sparta, FC Den Haag, Feyenoord en PSV. Zijn compromisloze houding maakte hem het werken niet gemakkelijk. Later koos hij voor een baan in de journalistiek: het laatst als analyticus voor de NOS.