Vandaag deel 20 (door Geurt Rozendaal)
De benefietwedstrijden
Onbewust heb ik aan de wieg gestaan bij het ontstaan van het betaald voetbal in Nederland en dat terwijl ik zelf net in de wieg lag. Het was eigenlijk mijn moeder die hiervoor de aanzet gaf. Heel simpel ze was zwanger (van mij) en eind januari 1953 braken bij haar de vliezen, heel normaal zou u zeggen, maar u hebt mijn moeder niet gekend, dat was een pittige tante en dat gaf nog al wat wateroverlast en voordat men het door had stond half Zeeland onder water.
Wat heeft dat met voetbal te maken? In die tijd was men nog druk bezig het land weer op te bouwen na de verschrikking van de oorlog. Gelukkig waren er toen nog veel mensen van geen woorden maar daden. Dus binnen de kortste keren kwam er van alle kanten hulp, eerst allemaal naar mijn moeder, die zei: “ga die mensen in Zeeland maar helpen”! Één mannetje bleef achter, hij heette Hans Brinker geloof ik, maar die had dan ook een pasklare oplossing voorhanden. Natuurlijk was er ook (veel) geld nodig. De KNVB kwam met het initiatief om een benefietwedstrijd te spelen voor de slachtoffers van de ramp. Een officiële interland tegen Denemarken. Mooi natuurlijk maar het probleem was dat het voetbal in Nederland een wat mindere tijd doormaakte. Er was nog steeds geen profvoetbal in ons land en bijna alle spelers van naam zochten inmiddels hun heil buiten Nederland.
Faas Wilkes was één van de eerste voetballers die betaald voetbal ging spelen buiten onze landsgrenzen. In Italië om precies te zijn, eerst bij Inter Milan en daarna bij Torino (en vervolgens Valencia in Spanje). Daarna ging een hele armada van spelers richting Frankrijk. Veel kwaliteit bleef er niet meer over in Nederland (net als nu eigenlijk, l’histoire se répète!, de meeste spelers gingen toch naar Frankrijk, vandaar), alleen Abe Lenstra bleef achter maar die voetbalde eigenlijk al in het buitenland. Jammer voor het Nederlandse voetbal maar een bijkomend probleem was dat deze spelers niet meer voor het Nederlands Elftal mochten uitkomen vanwege hun profstatus, het Nationale elftal bestond immers nog volledig uit amateurs.
De voetballers in vreemde dienst bleven echter niet aan de zijlijn toekijken en organiseerden een eigen wedstrijd, in dit geval een sterk elftal van Nederlandse profvoetballers tegen het Nationale elftal van Frankrijk, plaats van handeling Parc de Princes, Parijs. KNVB niet blij maar die dachten “laat maar gaan, daar komt toch geen hond op af”.
1) Watersnoodwedstrijd.
Op 12 maart 1953 werd de moeder (daar is ze weer) van alle benefietwedstrijden gespeeld: Nederlandse Profs-Frankrijk. Een memorabele wedstrijd. Misschien wel 10 duizend landgenoten hadden de reis naar Parijs gemaakt om daar de Hollandse jongens aan te moedigen. En ze gingen niet voor niets want dit gelegenheidselftal versloeg het sterke Nationale team van Frankrijk met 1-2. Toen was de officiële interland, die van Nederland tegen Denemarken, al gespeeld. Deze wedstrijd kwam echter geheel in de schaduw te staan van de wedstrijd in Parijs. Natuurlijk er waren 63.000 toeschouwers en de gehele opbrengst ging naar het rampenfonds, maar het spel was (weer) niet geweldig en er werd (weer) verloren met 1-2, tegendoelpunt van Abe Lensta.
Iedereen was vol lof over de wedstrijd in Parijs en hierdoor werd de roep om betaald voetbal steeds groter en om hiermee tegelijkertijd de mogelijkheid te creëren “onze jongens” terug te halen naar Nederland en ze weer beschikbaar te krijgen voor het Nederlands Elftal. En zo geschiedde en ik ben blij dat ik mijn speentje heb kunnen bijdragen. Op 31 maart 2004 werd de Watersnoodwedstrijd herdacht met een vriendschappelijke wedstrijd tegen Frankrijk in Rotterdam. Uitslag 0-0. 10 van de 15 spelers die voor Nederland in het veld kwamen waren op dat moment in dienst van een buitenlandse club.
2) Vliegrampen.
Op 4 mei 1949 vloog het vliegtuig met daarin het wonderteam van Torino tegen de Superga, een berg even buiten Turijn. Geen overlevenden en één van de slachtoffers Valentino Mazzola, vader van Sandro Mazolla. Een deel van het elftal van Manchester United (de Busby Babes) verloor het leven op 6 februari 1958 tijdens een fataal ongeluk op het vliegveld van München. Op 27 april 1993 stortte het verouderde legervliegtuig met het Nationale Elftal van Zambia neer (zonder PSV speler Kalusha, die later zou aansluiten bij selectie). Dan was er nog een Uruguayaans rugbyteam in 1972 die het voor een gedeelte wel kon navertellen na een crash in het Andesgebergte. Ze werden pas na 72 dagen gevonden, het is een bizar verhaal, bekijk de film die hier over gemaakt is! September 2011 was er een vliegtuigongeluk met een Russisch ijshockeyteam. (Wij waren op de terugweg van Finland-Nederland op doorreis via Estland, Letland en Litouwen, in die landen kregen we bijna het gevoel van een Nationale ramp)
Helaas hebben wij in Nederland ook een vliegtuigramp te herdenken. Op 7 juni 1989 kwamen 187 mensen om het leven bij een vliegtuigcrash bij Zanderij in Suriname, slechts 11 personen overleefden de ramp. Onder de inzittenden bijna het gehele team van het Kleurrijk Elftal dat in Suriname zou deelnemen aan een voetbaltoernooi. Hennie Meijer en Stanley Menzo hadden het geluk dat ze een eerdere vlucht hadden genomen, een paar andere jongens hadden nog verplichtingen in de nacompetitie en anderen hadden geen toestemming van hun club. Op 20 september 1989 werd er een benefietwedstrijd gespeeld voor de nabestaanden van de vliegramp. Het Kleurrijk elftal speelt in Rotterdam tegen het Nederlands Elftal.
3) Robbie de Wit.
Geweldige linksbuiten van Ajax en het Nederlands Elftal. Hij speelde slechts 8 interlands waaronder de wedstrijd in en tegen Hongarije op 14 mei 1985. Na een geweldige solo maakte hij daar het enige doelpunt en hield daarmee de deur naar het WK in Mexico nog even voor ons open. In 1986 kwam zijn carrière vroegtijdig ten einde vanwege een hersenbloeding tijdens een vakantie in Spanje. Het leek eerst mee te vallen, de spelers van Ajax stuurden zelfs een kaart met de tekst: “we wisten niet eens dat je hersens had”. Het is helaas nooit meer goed gekomen. In de voorbereiding op het EK 1988 kwamen de spelers van Ajax in het veld tegen het Nederland Elftal. Deze benefietwedstrijd voor Robbie de Wit werd op 28 mei 1988 in een vol stadion De Meer gespeeld.
4) Aardbeving Italië.
In april 2009 wordt de regio Abruzzo in Italië getroffen door een aardbeving. L’Aguila de hoofdstad van de regio wordt het zwaarst getroffen. Op 14 november van datzelfde jaar speelt Italië een benefietwedstrijd tegen het Nederlands Elftal.
De opbrengst gaat naar de slachtoffers en de nabestaanden van de aardbeving. Het stadion in Pescara zit afgeladen vol!
In de volgende aflevering: Openingswedstrijden en afscheid nemen van Stadions.
)
)
)
)
)
)
)